“Bir İdam Mahkumunun Son Günü” Victor Hugo

Kitabın Yazarı: Victor Hugo

Yayınevi: Karbon Kitaplar

Kitap Türü: Roman

Yayım Yılı: 2018

Sayfa Sayısı: 85

Arka Kapak Bilgisi

Hayatının beş yılını darbe ile başa gelen Louis Bonaparte’ye karşı çıktığı için sürgünde geçiren Victor Hugo’nun başkaldırı güncesi. Modern edebiyatın ilk monoloğu sayılan romanda Hugo, idam cezasının trajikomik yanını da gözler önüne seriyor. İdama mahkûm bir adamın altı haftaya yayılan güncesini okurken asıl suçlunun kim olduğuna karar veremeyeceksiniz. Cinayeti işleyen katil mi, idamı bir şölen gibi izlemek için can atan toplum mu?

“Giyotin en acısız ölüm şekliymiş. Oysa bedensel acı, ruhsal acının yanında hiç kalır. Belki günü geldiğinde, zavallı bir insanın bu son sözleri, payına düşeni yapacaktır.”

“Tanrım bir kaçabilsem! Lütfen bana bir şans ver! Kaçmam gerek! Hem de hemen! Kapılardan, pencerelerden, çatıdan! Nereden olursa olsun!”Bir İdam Mahkumunun Son Günü / Victor Hugo

Victor Hugo’nun klasikleşmiş eserlerinden biri olan ‘Bir İdam Mahkumunun Son Günü’ kitap adıyla anlattığı konuyu belli eden bir eser. Çeviri eserlerde ilk olarak dikkat ettiğim şey, akıcı ve anlaşılır bir çeviri olması. Birçok yayınevinden yayınlanan kitabı ben Karbon kitaplardan okudum ve çevirisi başarılıydı.

Eser, adalet sisteminde idam cezasının olduğu bir dönemi konu alıyor. Ölüm cezası alan bir insanın ölümü beklerken yaşadığı ruh hali öyle güzel işlenmiş ki, sekizer adımlık hücresinde kalbiniz onunla çarpıyor, ateşiniz onunla çıkıyor. İnsan öleceği zamanı bilmiyor olmasına bir kez daha şükrediyor.

Kısacık bir kitap olmasına rağmen konusu ve psikolojik tahlilleri itibariyle ağır bir kitap. Ancak, güzel anlatımı ve başarılı çevirisi ile henüz okumamış olan, merak edenlerin kolaylıkla ve büyük bir beğeni ile okuyabileceği bir eser. Sizler de kitabı okuduysanız fikirlerinizi paylaşabilirsiniz.

Eserde Geçen Satırlardan;

“Delirmenin insanı yaşattığı söylenir; en azından bilinç kaybolduğu için daha az acı çekilir. ”

“Benimle ilgili hüküm açıklandığından sonra uzun bir ömür sürmeyi ümit eden kim bilir kaç kişi hayatını kaybetmiştir!”

“Bedene ıstırap vermeden öldürebildikleri için memnun ve mutlular. Oysa bedensel acı, ruhsal acının yanında hiç kalır.”

“Gözlerimi kapattım ve yüzümü ellerimin arasına alıp her şeyi unutmaya, geçmişi hatırlayarak unutmaya çalıştım. Hayal kurarken çocukluğumun ve gençliğimin hatıraları gözümün önünde birer birer canlandı.”

“İnsan içinde bulunduğu umutsuz koşullarda, bazen bir zinciri bir saç teliyle koparabileceğini sanır.”

“Belki onun için birkaç sayfa yazmaya vaktim vardır,bir gün okusun ve on beş yıl sonra bugünü düşünüp ağlasın diye.”