Sevinç Gözyaşları! – Eurovision 2021’de İlk Yarı Finalin Ardından Değerlendirme

Eğer Eden Alene ve Vaidotas’ın sevinç gözyaşları ilk yarı finalin ne kadar çetin geçtiğini kanıtlamıyorsa ne kanıtlayabilir. Gerçekten de Eurovision tarihinin en zorlu yarı finallerinden biri geride kaldı. İlk yarı finalde o kadar iyi şarkılar ve performanslar vardı ki, elenen kim olursa olsun birileri mutlaka sonuçtan şikayetçi olacaktı..

Değerlendirmemize öncelikle elenenlerden başlayalım. Avustralya yarışmaya bant kaydıyla katılan tek ülke olduğu için en başından beri dezavantajlıydı. Şarkıyı sevsek de sonuca şaşırmadık.

Provalarda çok heyecanlı olduğu için sesi titreyen Roxen yarı finalde daha iyi bir performansla karşımızdaydı, ancak umulan seviyeye yine ulaşamadı.

İrlanda’da Lesley Roy gecenin en ilgi çekici koreografilerinden birini sunmasına rağmen, iş vokal performansa gelince o da Roxen’in kaderini paylaştı.

Tabi bir de vokal performansları oldukça iyi olmasına rağmen elenenler vardı. Makedonya’da Vasil, Slovenya’da Ana Soklic kusursuza yakın performanslar sergilemelerine rağmen finale çıkmak için gerekli puanları alamadılar.

Elenenler arasında en kusursuz performans Hırvatistan temsilcisi Albina’dan geldi. Bütün elenen isimler için “şu veya bu sebepten dolayı elendi” şeklinde yorumlar yapabiliriz ama Albina’nın elenme sebebi kesinlikle sesi veya performansı değildi. Sadece şunu söyleyebiliriz: o şarkıyla bu kadar oldu.

Şimdi gelelim finale kalanlara. İsveç bu şarkıyla bile bu ölüm grubundan çıkabiliyorsa, daha da sırtı yere gelmez. Bu söylediklerimiz Norveç için de geçerli. Evet TiX’in hikayesi çok etkileyici ve ona bu konuda büyük sempati duyuyoruz, ama şarkısını aynı oranda etkileyici bulmuyoruz. Yine de ikisinin de hakkını teslim edelim. Şarkıları pek beğenmesek de performansları başarılıydı.

Provalarda izledikten sonra Rusya’yı kesin olarak finalde gördüğümüzü söylemiştik. Şaşırmadığımız sonuçlardan biri oldu.

Ukrayna’nın şarkısı pek tarzımız değil, ama grubun sahne performansı kusursuzdu. Finali fazlasıyla hak ettiler.

İsrail’in şarkısı Hırvatistan ile aynı tarzda olduğundan ikisinin birden finale çıkması çok şüpheliydi. Sanıyoruz Eden Alene kostümünden sıyrılma hareketiyle akıllarda daha fazla yer ederek Albina’nın bir adım önüne geçmeyi başardı.

Belçika’nın şarkısı Eurovision’a uzak bir tarz olduğu için, elenseydi şaşırmazdık. Ancak bu kadar iyi bir şarkının finale çıkmasına şaşıracak da değiliz. İzleyicileri bu kadar iyi bir şarkıyı gözden kaçırmadıkları için tebrik ediyoruz. Belçika finali en çok hak eden ülkelerden biriydi.

Litvanya’da The Roop sahnede izlemesi çok keyifli bir grup. Yarı finalde sahneye ilk çıkanlar onlardı ve performansları o kadar iyiydi ki, arkalarından çıkan herkes onların açılış coşkusuna yetişmeye çalıştı.

Malta’da Destiny eleştirileri fazlasıyla dikkate almış. İyi de yapmış. İlk provadaki pembe elbisesi tam bir felaketti. İkinci provada elbiseden kurtulmuştu ama çizmelerinden hala vazgeçememişti. Yarı finalde nihayet her ikisinden de kurtulmuştu. Sesi de muhteşem olunca, bahislerde yeniden çıkışa geçti.

Elena Tsagrinou iddialı olacağını provalarda zaten kanıtlamıştı. Performansıyla ilgili kafamızdaki bütün şüpheleri silmeyi başardı. Zaman zaman titrese de şarkıcının çok iyi bir sesi olduğunu reddedemeyiz.

Azerbaycan’da Samira Efendi’nin sesiyle ilgili en başından beri hiç şüphemiz yoktu. Şarkıcının müthiş bir sesi var. Bunu bir sene önceki yorumlarımızda da söylemiştik. Ancak sunumla ilgili endişelerimiz vardı ve gecenin sonunda o endişelerin boşa çıkmasına çok sevindik. Samira sesiyle ve sahne enerjisiyle o kadar parlak bir performans ortaya koydu ki kamera açıları, sahne dekoru ve dansçıların boyu gibi görsel elementler önemini yitirdi. Bu ses finalde de çok can yakar.

Sizler ilk yarı finaldeki performanslar hakkında ne düşünüyorsunuz. Bütün şarkıcıları izledikten sonra şampiyonluk adayınız değişti mi? Yorumlarınızı bekliyoruz!

Videolarımızı izlediğiniz ve yorumlarınızı paylaştığınız için teşekkürler! Yeni videolarda görüşmek üzere. Hoşça kalın!