“Aşka Veda” Can Dündar
Kitabın Yazarı: Can Dündar
Yayınevi: Can Yayınları
Kitap Türü: Roman
Yayım Yılı: 2012
Sayfa Sayısı: 208
Arka Kapak Bilgisi
“Nostaljik bir mazi güzellemesi yapmak istemem,” diyor Can Dündar, zindana dönüşen, koyu bir karanlık olan 70’lerdeki ilişkileri anlattığı yazısında: “Ama aşkın ha babam ertelendiği o kanlı karanlıkta bile, en dayanışmacı ve masum yanları saklıydı insanoğlunun…”
“Şimdi bakıyorum da, umursamaz kalabalıklarda metruk bir yalnızlık yaşıyor neslim…”
Aşka Veda, Can Dündar’ın aşka dair yazılarını bir araya getiriyor. Körkütük, sırılsıklam aşkları, özlemi, yalnızlığı, ayrılığı ve terk edilme acısını; “kâh içten içe kabaran kâh gürül gürül çağlayan o deli nehri,” anlatıyor.
Siyasetten ve popüler kültürden kadın ve erkeklerin zaman içinde değişen yüzlerine bakıyor. “Söylenmemiş o iki sözcük yüzünden heba olup gitmiş” nesiller ile nihayet kavuşan ama mutsuz mu mutsuz olan günümüz gençliğini karşılaştırıp şiirini kaybeden zamane ilişkileri sorguluyor. Şehvet sevdadan soyunduğunda, Eros okunu kırdığında, piyasa duruma el koyduğunda aşkın nasıl can çekişmeye, körelip çirkinleşmeye başladığını sergiliyor.
Hazsız evliliklerden evliliksiz hazlara, sekssiz aşktan aşksız sekse; ateşten gömleği gönüllü giyenlerden, aşkını kariyerine feda edenlere geçişin izini sürüyor.
Aslında bir türlü veda edemediğimiz, her daim ihtimal dahilinde olan aşkı anlatıyor Can Dündar, Aşka Veda’da.
Ve olası bir sevda kuraklığı tehlikesine karşı, okurları uyarıyor…
Aşka Veda / Can Dündar
Daha çok politik konuları işleyen kitapları ile tanıdığımız yazar Can Dündar, Aşka Veda adlı kitabı ile farklı bir tarza da geçiş yapmış.
Aşka ve aşksızlığa dair köşe yazılarından oluşan derleme tarzındaki kitap, okuyucuyu farklı zamanlara götürüyor. Aşk tanımları burun direği sızlatacak türden. Yaşanmışlıklara, ilişkilere ve evliliklere farklı açılardan bakmayı öğreten yazıları oldukça beğendim.
Kadın erkek ilişkilerini farklı yönleri ile ele alan, aşkın tanımını ve zaman içindeki yaşanılışında ne gibi farklılıklara uğradığını ele alan yazarın eseri kesinlikle okunmaya değer.
Eski aşkları anlatırken kullandığı sözcüklerle eski zaman aşkı, eski ayrılıklar anlatımı ile ayrılığı bile yaşama isteği uyandırabilen bir yazar.
Tabi ki kısa kısa yazılardan oluşan kitapta ufak tenkitler, siyasi hatırlatmalar da yok değil. Köşe yazılarından oluştuğu için kitabın okunması oldukça rahat ve bölüm bölüm okunması kitaptan kopmaya neden olmuyor.
Eserde Geçen Satırlardan;
“Hem kimseler duymasın hem cümle alem bilsin istiyorsanız…
Kaybetme korkusu, kavuşma sevincinden ağır basıyorsa ve aşk, gurura baskın çıkıyorsa bu yüzden her daim…”
“Türkmen çadırıyla Osmanlı sarayının, halk ozanlarıyla İslam kurallarının, dibi yasaklarla seküler ihtirasların, huri hayaliyle dünyevi hakikatin harmanlanmasından ortaya çıkmış bir kültürel senteziz biz.”
“Görenler bana görmediğimi söylemese, ben görmediğimi bilmiyordum.”
“Vuslata erip bahtiyar olsalar, bir yastıkta kocasalar, mutlu evliliklerinin öyküsünü dinler miydik asırlar boyu?”
“ ‘Bir gün mutlaka gelecek’ ile ‘onsuzluğa alışmalıyım’ arasında gidip gelmekten bitap düşmüştü.”
“Sevdamız en büyük zaafımıza dönüşüyor. Saçımızı okşayan elin bizi ilelebet kollayacağına inanıyor, tatlı sözlere kanıyoruz.”
“Kalbi değişen insanın kişiliği de değişir mi?”
“Mecburiyetten evlenmiş bir çift, başka bir hayatın mümkün olup olmayacağının muhasebesini yapacak telafisiz bir gecikmeyle…”
“İki yanakta iki masum buse; biri sevgiliye, diğeri onunla birlikte yitip giden maziye.”
“İlkbaharda çoğunlukla imkansızlıktır aşkı filizleyen, besleyen; sonbahardaysa fedakarlık.”
“Onu görmek beni iyileştiriyor, konuşması beni güçlendiriyor.”
“Belki sadece evlilikte değil, her türden birliktelikte ve genelde toplumsal örgütlenişte de mutluluğun yolu ‘farklı kimliklere, farklı renklere saygıdan’ geçiyordur.”
“Belki de mutluyu oynamak, kırık kalplerin ayakta kalma yöntemidir.”
