“Korku” Stefan Zweig

Kitabın Yazarı: Stefan Zweig

Yayınevi: İş Bankası Kültür Yayınları

Kitap Türü: Roman

Yayım Yılı: 2016

Sayfa Sayısı: 70

Arka Kapak Bilgisi

Rahat ve korunaklı bir yaşam süren saygın bir kadın, sekiz yıllık evliliğinden sıkılmış, burjuva dünyasının kozasından çıkarak kendini genç bir piyanistin kollarına atmıştır. Ancak bu gizli ilişkiden haberdar olan bir şantajcının ansızın zuhur etmesiyle, hayatında yeni farkına vardığı bütün güzellikleri yitirme tehlikesiyle karşı karşıya kalır ve kahredici bir korkunun pençesine düşer. Korku insanı bilinç dışına itilmiş utanç verici deneyimlerden, bastırılmış pişmanlıklardan özgürleştirebilecek güçte bir yapıt.

Korku / Stefan Zweig

Stefan Zweig geç tanıdığım ancak kalemini çok sevdiğim bir yazar. Her okuduğum kitabı birbirinden güzel. Yazarın en sevdiğim özelliklerinden biri de olayı, fazla uzatmadan, hikayeyi dolandırmadan, anlaşılır bir şekilde anlatması.

Yaptığı yanlış yüzünden gölgesinden bile korkan, aklında çelişkilerle, düşüncelerle, tedirginliklerle yaşamaya çalışan, vicdanı sızlayan bir kadının hikayesi “Korku”.

Bazen yanlış yapar insan, bilerek ya da bilmeden. Başta önemsiz gibi görse bile aslında ne kadar hatalı olduğunu zaman geçtikçe daha çok anlar. Pişman olur, vicdanı sızlar yaşayamayacak hale gelir. Korkunun insana neler yaptırdığını, nasıl hissettirdiğini, her satırda siz de yaşayacaksınız. Güzel hayat dersleri içeren, iletişimin, sevginin önemini anlatan şahane bir kitap. Psikolojik tahlillerde son derece başarılı olan yazar, bu kitapta da size Irene’nin korkularını, sıkıntılarını adeta oymuşsunuz gibi yaşatacak.

Eserde geçen satırlardan;

“… aslında kocasını ne kadar az tanıdığının, kararlarını önceden kestirmekte ne kadar zorlandığının dehşetle ayrımına vardı. Onunla ailesinin ön ayak olmasıyla, ama karşı çıkmadan ve sonraki yıllarda da hayal kırıklığına dönüşmeyen belli bir sempati duyarak evlenmişti.”

“Durup kendini dinledi, göğsünde bir huzursuzluk, dışarı çıkmak isteyen bir şeyler hissediyordu. Birden ne olduğunu anladı, özgürleşmek isteyen, bastırılmış kahkahalar vardı içinde.”

“Zamanın çoktan sildiği bir hata için cezalandırılabilir miydi insan?”

“Korku, cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.”

“İçte tutulan göz yaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır.”