“Fatih Harbiye” Peyami Safa

Kitabın Yazarı: Peyami Safa

Yayınevi: Ötüken Neşriyat

Kitap Türü: Roman

Yayım Yılı: 2016

Sayfa Sayısı: 138

Arka Kapak Bilgisi

Darülelhan’ın (Konservatuvarın) alaturka kısmında ud eğitimi alan Neriman, mensup olmakla iftihar ettiği Doğu kültürünü çok seven babası Faiz Bey’le on beş yaşından beri Fatih semtinde oturmaktadır. Yine bu semtte tanıştığı, babasına çok benzeyen ve Darülelhan’da kemençe eğitimi alan Şinasi ile yedi yıldır nişanlı­dır. Bütün mahalle, tahammül sınırlarını zorlayan bu nişanlılık ilişkisinin evlilikle bitmesini beklemektedir. Ancak Neriman’ın Darülelhan’da tanıştığı Macit, onun içinde yer etmiş Batılı bir hayat yaşama isteğini uyandırır. Neriman, Beyoğlu’nda, Harbiye’de yaşanan ışıltılı hayat tarzına imrenerek yaşadığı muhitten, evlerinden, babasın­dan, Şinasi’den ve hatta doğuyu temsil ettiğini düşündüğü kedisinden bile nefret etmeye başlar. Tramvay yoluyla birbirine bağlanan ama birbiriyle bağdaşması mümkün olmayan iki semt, Fatih ve Harbiye, aynı coğrafyada yaşanan bir kültür ve zihin geriliminin cepheleridir. Türk edebiyatının en üretken kalemi Peyami Safa, televizyon dizilerine de konu olan Fatih-Harbiye romanında toplumumuzun yaşadığı asrîleşme (çağdaşlaşma) sancılarına eşyalar, şahıslar, kurumlar ve mekânlar üzerinden ayna tutmaktadır.

Fatih Harbiye / Peyami Safa 

Öncelikle yazarın okuduğum ilk eseri. Kitabı aldıktan sonra dizi olarak da iki sezon yayınlandığını öğrenmiş bulunuyorum. İzlememekle birlikte iki sezonluk hikayeyi nasıl bulduklarını merak ettim zira o kadar uzatılacak bir tarafı yok bence.

Sizi eski zamanlara götürecek bir kitap. Yazım dili çok az ağır denebilir. Bilemeyeceğiniz bazı kelimeler olabilir ancak dipnot vererek kitaptaki bu ufak sorun çözülmüş. Hatta bazen bilinen kelimeler bile açıklanmış. O nedenle bu konu ile ilgili aklınızda soru işareti kalmasın.

Kitap eski zamanlara götürecek, adeta kendinizi orada hissettirecek. Fatih’te babası ile yaşayan ancak ruhu Harbiye’de olmak isteyen, Konservatuar öğrencisi Neriman’ın hikayesi. Doğulu tarafını temsil eden Şinasi ile Batıya olan özlemini ortaya çıkaran Macit arasında gidip gelen, kafası, gönlü karışık Neriman okuyun bakalım ne tarafı seçecek 🙂

Eserde Geçen Satırlardan;

“Izdırabın verdiği intibah zamanlarında, kendi kendini aldatmak, başkalarını kandırmak kadar basit değildir ve insan kendi içindeki adaletten ürkmeye başlar.”

“Para mara… boş laf! Saadet başka şey.”

“Türklerin mahsulünü vermiş, bir çok şaheserleri mevcut tam bir sanatları vardır!”

“Türk musikisi her şeyden evvel Avrupalılaşmaktan sakınmaya mecburdur.”

“…bizi bizden daha çok takdir ediyorlar; bizim bizden daha büyük düşmanımız yoktur efendim, yoktur.”

“Cihan, o cünûn bizi çok aldattı. Fakat gözlerimizin önünden şekillerin, güzel tayfların geçtiğini gördük ve onları temaşa ederek hülyalara daldık.”

“Evet ölüme mahkum olduğu için, her şey boştur. Bu cihanın kâşanesi kum üstüne yapılmıştır.”