‘Handan’ Ayşe Kulin

Kitabın Yazarı: Ayşe Kulin

Yayınevi: Everest Yayınları

Kitap Türü: Roman

Yayım Yılı: 2015

Sayfa Sayısı: 271

Arka Kapak Bilgisi

YALNIZ BİR KADIN MUTLU OLABİLİR Mİ?

“aşklarını kendileri yaratır, sonra da elleriyle yok mu ederdi bütün kadınlar, yoksa ben mi böyle tuhaftım?

Yalnız bir kadın güçlü olabilir miydi? Mutlu olabilir miydi?”

Başına buyruk haliyle; hataları, sevapları, acıları, sakarlıkları, sonsuz içtenlikteki aşkları ve zaaflarıyla hepimizden bir şeyler taşıyan, ama aynı ölçüde özgün, benzersiz bir karakter, Handan…

70’lerin çocuğu Handan, hayatının son derece hassas bir noktasında (yaralı bereli orta yaşında), Halide Edib Adıvar’ın ölümsüz eseri Handan’ın eşliğinde bir keşif, bir hesaplaşma yolculuğuna çıkmaya zorlanır. Bu yolculuk ki aşklar, aldatmalar, aldanmalar, ölümler ve entrikalardan geçecek, dahası, İstanbul’un tarihinin en hareketli, en renkli ve en “gazlı” günlerini, hem de tam ortadan kat edecektir…

Ayşe Kulin her güçlüğe, her şarta göğüs geren ve “asla pes etmeyen” bir kadının, Handan’ın sıra dışı, şakrak ve capcanlı hayat mücadelesine davet ediyor okurları.Handan / Ayşe Kulin

Yazarın birçok kitabını okumuş ve beğenmiş biri olarak, uzun süredir yeni bir kitabını okumadığımı fark ettim. İlk baskısı 2014 yılında yapılmış. Konusunu ve devam kitabı olduğunu bilmeden okuduğum bir kitaptı. Ancak okudukça, isimler, bazı olaylar bana uzun bir süre önce okuduğum, ‘Gizli Anların Yolcusu’ kitabını hatırlattı. Acaba mı derken, yazar beni duymuş gibi kitapta da bahsetmiş kısa bir şekilde.

Halide Edib Adıvar’ın ‘Handan’ isimli eserinden de esinlenilmiş. Aslında bambaşka bir konu ancak yazar, karakterleri öyle güze bir şekilde karşılaştırıp konuyu bağlamış ki, hayran kalmamak mümkün değil. Yalnız bir kadın olan Handan’ın, adaşı Handan ile dertleşmesi, kendi iç dünyası ile hesaplaşması, aşkları, yanlışları, annelik duygusunu farklı bir şekilde tatması gibi birçok konu iç içe anlatılıyor.

Tüm bunların yanında 2013 yılındaki Gezi Parkı Olayları’na da çok başarılı bir şekilde değinilmiş. O günleri anlatışı öyle başarılı ki adeta tekrar yaşatıyor, tüm hisseleri geçiriyor okuyucuya.

Okuması çok kolay ve merak uyandıran bir kitap. Olaylar ve karakterlerin acıları üzücü olsa da bir roman içinde yaşadıklarını, sonlarını biran önce öğrenek istiyorsunuz. Tüm Ayşe Kulin severlere ve henüz okumamış olanlar varsa tavsiye edebilirim. Hepinize iyi okumalar.

Eserde geçen satırlardan;

“Gerçeklerle yüzleşemediğim için suçlu ruhum. Bedenimse, hasta ve suçlu ruhumu taşımaktan çok yorgun.”

“Dini inançları gibi güçlü olanlar kendilerini hiçbir şeyi sorgulamamanın rehavetine bırakmışlar, tuhaf bir tembellik içindeler. Bilime takıntılı olanlar ise her şeyi mantıkla, kanıtla çözmenin kibrine kapılmışlar.”

“Ama hayat başkadır! Hayatın gerçek kahramanları roman kahramanları kadar kolay teslim olmazlar ölüme. Olamazlar. Can tatlıdır çünkü.”

“İnanıyordum ki, çocukluklarını sevildiklerini bilerek geçirenler, dünyanın en mutlu, en uyumu insanlarıydılar.”

“Ben tıpkı ay gibiyim. Gündüz ayı göremezsin ama o hep gökyüzündedir.”

“Hangi devirde yaşarsan yaşa, mutlu olmak istiyorsan, bağışlamayı öğrenmelisin.”

“Hayal varsa, gerçek de vardır. Hayali kurulmayan, gerçek olur mu, hiç!”