“Olağanüstü Bir Gece” Stefan Zweig

Kitabın Yazarı: Stefan Zweig

Yayınevi: İş Bankası Kültür Yayınları

Kitap Türü: Roman

Yayım Yılı: 2017

Sayfa Sayısı: 70

Arka Kapak Bilgisi

Olağanüstü Bir Gece, seçkin bir burjuva olarak rahat ve tasasız varoluşunu sürdürürken giderek duyarsızlaşan bir adamın hayatındaki dönüştürücü deneyimin hikâyesidir. Sıradan bir Pazar gününü at yarışlarında geçirirken, belki de ilk kez burjuva ahlakından saparak “suç” işler. Böylece yeniden “hissetmeye” başladığını, kötücül ve ateşli hazları olan gerçek bir insan olduğunu fark eder. İçindeki haz dolu esrime, aynı günün akşamında onu gece âleminin son atıklarının arasına, “hayatın en dibindeki lağımlara” sürükleyecek, varış noktası ise ruhani bir uyanış olacaktır.

Olağanüstü Bir Gece / Stefan Zweig

Bir Stefan Zweig klasiği daha. Betimlemelerin üstadı da denebilir kendisi için. Kitabın başında tasvirleri öyle bir yapıyor ki olaya kaptırıyorsunuz kendinizi ve adeta oradaymışçasına olayları izliyorsunuz. Psikolojik tahlilleri zaman zaman merakı arttırmak için hafiften uzatsa da kurgusu öyle başarılı ki okumayı bırakmayın derim.

Olağanüstü  Bir Gece, toplum tarafından dayatılan, centilmenlik adına yaşamayı, hissetmeyi bırakan bir adamın, aslen utandığı ya da utanması gerektiğini düşündüğü şeyler yapması ile yeniden varlığını hissedişinin hikayesi.

Bu adam her Pazar yaptığı gibi at yarışlarına gidiyor ve içgüdülerine yenik düşerek belki de hayatında ilk kez bir suç işliyor. Hissettiği duygulara çok yabancı ve hislerinden utanan bir adam.

Karakter hikayesini iç sesiyle sürekli konuşarak, başkasıymış gibi anlatıyor. Size tavsiyem okurken çok ara vermeden okumanız.

Eserde geçen satırlardan;

“Bir sabah aynada şakaklarıma düşen ilk kırlarla karşılaştım ve gençliğimin artık beni bırakmaya hazırlandığını anladım.”

“Bir şaka yüzünden kendi istemim dışında, düzgün bir insana, bir centilmene, bir yedek subaya yakışmayacak bir duruma düşmüştüm ve bunun adını koymaktan bile çekiniyordum.”

“Eğer nasıl biri olduğumu bilseydiniz, şu anda beni selamlarken yüzünüzde gördüğüm o tatlı, dostane gülümseme kim bilir nasıl donup kalırdı dudaklarınız kıyısında!”

“Hayır, artık asla o insan olmak istemiyordum, suçun ve dehşetin tüm derinliklerine dalacak olsam da artık gerçek yaşamı istiyordum!”