“Değirmen” Sabahattin Ali

Kitabın Yazarı: Sabahattin Ali

Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları

Kitap Türü: Öykü

1.Baskı:1935

Yayım Yılı: 2016

Sayfa Sayısı: 137

Arka Kapak Bilgisi

“İşte adaşım, sana seven bir Çingene’nin hikayesi. Çiçeklerin açtığı bir mevsimde, senin kollarına yaslanan ve çiçekler kadar güzel kokan bir vücutla uzak su kenarlarında oturmak ve öpüşmek, yoruluncaya kadar öpüşmek hoş şeydir… (…) Fakat sevgili bir vücutta bulunmayan bir şeyi kendisinde taşımaya tahammül etmeyerek onu koparıp atabilmek, işte adaşım, yalnız bu sevmektir.”

Türk Edebiyatının “özgür” sesi Sabahattin Ali’den yıllara meydan okuyan öyküler…

Değirmen – Sabahattin Ali

Öykülerden oluşan bir eser olmakla birlikte, bolca tasvirler de yer alıyor kitapta. Bazı kelime yazımlarının hatalı olması yer yer insanı rahatsız etmiyor değil.  Bence yapılan betimlemeler için bile okunmaya değer bir eser.

Üç bölümden oluşan kitapta on altı adet öykü bulunuyor. Kitaba ismini veren “Değirmen” öyküsünden sonra diğer öykülerde aynı tadı bulamayabiliyorsunuz. Yazarın da kitabın önsözünde bahsettiği gibi, öykülerin hepsi çok iyi değil evet. Ancak bunu kendisinin de dile getirmiş olması yaptığı işin ne kadar farkında olduğunun da bir göstergesi değil mi? Hem iyi hem daha az iyi olduğunu düşündüğü öykülerin yorumunu yazar okuyucuya bırakmış durumda.

Kitabın ilk ve en beğendiğim öyküsü olan “Değirmen”de bir çingenenin aşkı için neler yapabileceği anlatılıyor. Gerçek aşkı bu denli güzel tasvir eden bir öyküyü okumak insanı mutlu ettiği kadar yer yer hüzne de boğuyor.

Eserden sevilen satırlar;

“…Güneş senden daha sıcak, gökyüzü daha geniş, ilkbahar rüzgarları daha cana yakın değildir.”

“Sen sevgiline ne verebilirsin sanki? Kalbini mi? Pekala ikincisine? Gene mi o? Üçüncü ve dördüncüye de mi o? Atma be adaşım kaç tane kalbin var senin?”

“Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa:’Dünyada neler gördünüz?’ dese herhalde verecek cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki…”